Ένα γεγονός, …που πέρασε απαρατήρητο απ` όλους μας

Εισαγωγή

Την όμορφη καλοκαιριάτικη βραδιά της 28ης Ιουνίου του 2001, κάτι μαγικό έμελλε να
συμβεί στο κέντρο της Αθήνας.
Ακριβώς μέσα στο χώρο - ίσως και στον χρόνο - του Αρχαίου Ελληνικού Ναού του Ολυμπίου Διός, με φόντο την Ακρόπολη κι ενώ το πρώτο τέταρτο της Σελήνης είχε αρχίσει να προβάλλει στον νυχτερινό ουρανό της Αθήνας, ο δικός μας Βαγγέλης Παπαθανασίου
διηύθυνε την Ωδή του προς τον Μύθο, τη, θρυλική πλέον, «Μυθωδία», μ` επίσημο χορηγό την NASA (!)…


Ήταν μία φαντασμαγορική μουσική παράσταση, κατά τη διάρκεια της οποίας προβάλλονταν μ` ειδικά οπτικά εφέ απεικονίσεις κυρίως από θεούς της αρχαίας Ελλάδας και διαστημικές εικόνες της NASA.
Σημαντικά ερωτήματα γεννήθηκαν κατά την διάρκεια της συναυλίας και το πέρας αυτής (τελετή για πολλούς), για το είδος της μουσικής, τους στίχους (που ακούστηκαν…), τις εικόνες (που προβάλλονταν…), την τοποθεσία (που έγινε – Ναός Ολυμπίου Διός, Αθήνα),την ώρα, την ημερομηνία, τους χορηγούς (NASA) και άλλα πολλά...
Εν τω μεταξύ προέκυψαν αναλύσεις και στοιχεία από ελεύθερους ερευνητές.
Στα παρακάτω βίντεο, δέκα και χρόνια μετά, καθένας προβληματίζεται μαζί μας!
Γιατί πολλά πράγματα δεν είν' αυτό που φαίνονται, ούτε αυτό που ήταν...

Η Συναυλία

Τo καλοκαίρι του 2001, δόθηκε στο χώρο των Στυλών του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, μια «συναυλία» του διάσημου ανά τον κόσμο συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου, υπό την πλήρη χρηματοδότηση της NASA.
Ο λόγος της πραγματοποίησης αυτής της συναυλίας, ήταν η αποστολή σήματος - εικόνας και ήχου στον γειτονικό μας πλανήτη …Άρη!
Οι στίχοι, ο τόπος αλλά και ο λόγος πραγματοποίησης της συγκεκριμένης παράστασης άφησε σε ορισμένους πολλά ερωτήματα, που κατέκλυσαν το διαδίκτυο, υποστήριξαν δε ότι, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου και η NASA δεν μας παρουσίασαν απλά μια συναυλία, αλλά μια επίκληση προς τον Δία.
Τα σολιστικά μέρη του έργου ερμήνευσαν οι σοπράνο Τζέσι Νόρμαν και Κάθλιν Μπατλ.
Επίσης συμμετείχε η Μητροπολιτική Ορχήστρα του Λονδίνου, 120 μελή χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ενώ ο ίδιος ο συνθέτης χειριζόταν τα πλήκτρα.
Το έργο προβλήθηκε τηλεοπτικά σε όλο το πλανήτη, ενώ υπήρχαν γιγαντοοθόνες και στο Παναθηναϊκό Στάδιο.
Αν κι οι Αθηναίοι είχαν ακούσει πολλά για τη συγκεκριμένη εκδήλωση κι έβλεπαν τα τεράστια σκηνικά ν` αγκαλιάζουν τις κολώνες του αρχαίου ναού, στην πραγματικότητα ελάχιστα έγιναν γνωστά για όσα έλαβαν χώρα `κείνο το βράδυ.
Γιατί, ενώ πολλά έχουν λεχθεί και γραφτεί για το γεγονός αυτό, ελάχιστα είναι `κείνα τα οποία γνωρίζουμε γι' αυτό καθ' αυτό το έργο - τόσο για τη μουσική του, όσο και για τα λόγια του - κυρίως γι' αυτά.
Λόγια, τα οποία έγραψε ο ίδιος ο συνθέτης στα αρχαία ελληνικά, απαγγέλλονταν από μια πολυάριθμη χορωδία 120 ατόμων - αριστερά οι άνδρες και δεξιά οι γυναίκες κι από δυο γυναίκες σοπράνο, που `χαν έρθει ειδικά για τον σκοπό αυτό απ` τις Η.Π.Α., για να
συνοδεύσουν με τις μοναδικές φωνητικές τους επικλήσεις, εκείνες της χορωδίας, που, ταξιδεύοντας μαζί `πάνω στη θεϊκή μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου, συνόδευσαν την αποστολή της NASA «Mars Odyssey Mission» προς τον πλανήτη Άρη!!!
Μετά το τέλος της μουσικής παράστασης η Γαλλική Κυβέρνηση, την οποία εκπροσώπησε ο υπουργός παιδείας Ζακ Λανγκ, απένειμε στον Βαγγέλη Παπαθανασίου τον τίτλο του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής, σε μια τελετή που έλαβε χώρα στο περιστύλιο του
Ζαππείου…
Ολόκληρη η συναυλία, από την παραμικρή λεπτομέρεια μέχρι και την ακριβή ώρα, που θα παιζόταν το κάθε τμήμα της «Μυθωδίας», σχεδιάστηκε και χρηματοδοτήθηκε πλήρως απ`τη NASA, τη γνωστή Εθνική Αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος.
Η NASA επέλεξε την Ελλάδα - για την ακρίβεια, το ζήτησε σχεδόν ενάμισι χρόνο πριν από την Ελληνική Κυβέρνηση, για να δημιουργήσει με τη βοήθεια της αριστουργηματικής μουσικής του Βαγγέλη Παπαθανασίου, μές` από το Ναό του Ολυμπίου Διός, τις
«κατάλληλες συνθήκες» προκειμένου η αποστολή της προς τον Πλανήτη Άρη να στεφθεί μ`επιτυχία!
Εκείνες ακριβώς τις ώρες, η αποστολή έμπαινε στην πιο κρίσιμη φάση της: της προσέγγισης του διαστημοπλοίου σε κατάλληλο επίπεδο, ώστε να προετοιμαστεί για είσοδο σε τροχιά γύρω απ` τον κόκκινο πλανήτη. Πράγμα, που τελικά όχι μόνο έγινε μ` επιτυχία, αλλά, επιπλέον, ενώ η αποστολή ήταν προγραμματισμένη να τελειώσει την Τρίτη 31 Αυγούστου του 2004, μετά τη λεπτομερή χαρτογράφηση του Άρη, αποφασίστηκε να συνεχιστεί «τουλάχιστον» μέχρι και το τέλος της δεκαετίας!
Διαπιστώθηκε μάλιστα η άψογη τεχνική κατάσταση του δορυφόρου, όσο και το ότι τα καύσιμα του διαστημόπλοιου «Οδυσσέα», σύμφωνα με «νεότερους σωστότερους υπολογισμούς» της NASA, φάνηκε ότι μπορούν να διαρκέσουν για τουλάχιστον μια ακόμα δεκαετία (είναι φανερό, ότι το πρόγραμμα σκόπευε πολύ μακρύτερα απ' ότι ανακοινώθηκε). Αποφασίστηκε λοιπόν ότι θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται για
επιστημονικές μετρήσεις, που αφορούν τον Άρη, αλλά και για να παίζει τον ρόλο ενός επικοινωνιακού διαμεσολαβητή μεταξύ Γης και μελλοντικών αποστολών…

Ερωτηματικά που γεννιούνται και δεν απαντώνται…

Η γνωστή πλέον «Μυθωδία», μετά την παγκόσμια προβολή της, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ερωτήματα...
· Για ποιό λόγο η NASA δαπάνησε περίπου 6 εκ. Ευρώ για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας συναυλίας;
· Για ποιό λόγο η συναυλία αυτή , με τόσο μεγάλη σημασία για τη NASA,πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στους Στύλους του Ολυμπίου Διός;
· Γιατί επιλέχτηκε Ελληνική σύνθεση κι όχι κάποια σύνθεση απ` άλλη χώρα;
· Γιατί οι στίχοι της «Μυθωδία» ήταν στα Αρχαία Ελληνικά;
· Για ποιό λόγο οι εικόνες, που επιλέχθηκαν να σταλούν στον Άρη, δείχνουν, εκτός φυσικά της Ακροπόλεως, προτομές του Δία, της Αθηνάς, του Περικλέους, καθώς κι άλλων Αρχαίων Ελλήνων, αλλά και των Ολύμπιων θεών;
· Και το σημαντικότερο: Μέσα απ` τους στίχους θα καταλάβετε ότι γίνεται επίκληση στο Δία, έτσι ώστε να κατέβει στη γη. Γιατί η NASA και κατ’ επέκταση οι Αμερικάνοι, που αμφισβητούν τα πάντα, που δεν έχουν καμιά σχέση μ` Αρχαία Ελλάδα, πόσο μάλλον την Ελληνική «Μυθολογία», να δώσουν τόσα χρήματα για να κάνουν συναυλία – επίκληση προς τον …Δία;;
O Scott Bolton, αστροφυσικός συνεργάτης της NASA κι υπεύθυνος για τη «Μυθωδία», μίλησε στο Pyles.tv, για όλα `κείνα που τους ενέπνευσαν κι οδήγησαν στο «μαγικό» πάντρεμα της εξερεύνησης του διαστήματος, με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Όσα, όμως είπε, καθόλου δεν «φώτισαν» κανέναν, επιμελώς δε προσπάθησε να συγκαλύψει τόσο τη σπουδή με την οποία έγινε αυτή η συναυλία – επίκληση προς τον Δία, όσο και το κρυφό νόημα των λόγων που η χορωδία κι οι τραγουδίστριες απηύθυναν, στον πρώτο τη τάξει θεό
της ελληνικής αρχαιότητας και μάλιστα στο ναό του, το καλοκαίρι του 2001, μπροστά μόνον σε επίσημους προσκεκλημένους κι ελάχιστους τυχερούς …Έλληνες.

Το μουσικό έργο

Η «Μυθωδία», αποτελείται συνολικά από 10 μέρη και μια εισαγωγή, ενώ διαρκεί κάτι περισσότερο από μια ώρα.
Μέχρι προσφάτως, όσες προσπάθειες κι αν είχαν γίνει, στάθηκε αδύνατο να βρεθούν τα «λόγια» της χορωδίας και των σοπράνο, αφού ακόμα κι ο ίδιος ο συνθέτης, πλην πολύ χαλαρά κι «υποτονικά» - υποστηρίζει, ότι δεν υπάρχουν γραμμένοι στίχοι, αλλά «φωνητικές παρεμβάσεις».
Ο συνθέτης είχε δηλώσει: «Αυτό το κομμάτι το συνέθεσα σε μια ώρα… Ναι, μου πήρε μόνο μια ώρα. [...] Δεν χρησιμοποίησα την τεχνολογία, αλλά συνέθεσα με το συμβατικό τρόπο.
Δεν έκανα χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών».
Για το encore, ο Βαγγέλης έπαιξε μερικές απ` τις δημιουργίες του, όπως το "La Petite Fille de la Mer" (από το άλμπουμ L' Apocalypse des Animaux), "Chariots of Fire", "Pulstar" (απ` το άλμπουμ Albedo 0.39), τρία μέρη απ` τη μουσική του φιλμ Conquest of Paradise:"Hispañola", "City of Isabel" και "Conquest of Paradise", ενώ έκλεισε την συναυλία – επίκληση με τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο…
 «Έδωσα το όνομα Μυθωδία από τις λέξεις μύθος και ωδή. Κι ένιωσα να συμμετέχω σε κοινή πορεία με την τρέχουσα εξερεύνηση της NASA, προς τον πλανήτη [Άρη]. Γιατί χρησιμοποιούμε ως βασικά κλειδιά - τη μουσική, τη μυθολογία, την επιστήμη, τα μαθηματικά, την αστρονομία – κι όλοι εργαζόμαστε για να αποκωδικοποιήσουμε το
μυστήριο της δημιουργίας, αναζητώντας τις βαθύτερες ρίζες μας…», υποστήριξε σε μια συνέντευξή του.
Ωστόσο, όσο περισσότερο ακούει κάποιoς το έργο, τόσο εντονότερη έχει την αίσθηση, ότι τα «λόγια» λένε κάτι. Αυτό είχε συμβεί και στον γράφοντα πολλές φορές στο παρελθόν κι η εντύπωσή μου ήταν, τρόπον τινά, εκείνη ενός... ακουστικού «deja vu»…
Γι` αρχή, λοιπόν, καλό θα `ταν να μπείτε στον επίσημο διαδικτυακό τόπο της Μυθωδίας και ν` ακούσετε το πρώτο μέρος της συμφωνίας, το οποίο αρχίζει να «παίζει» αυτόματα, μόλις φτάσετε στη σελίδα. Ακόμα καλύτερα, φροντίστε να προμηθευτείτε το CD και, στην ησυχία
του προσωπικού σας χώρου, ακούστε τη συμφωνία μέρος - μέρος και συγκεντρωθείτε στα λόγια.
Από το 2003, έχουν γίνει από πολλούς αρκετέςπροσπάθειες για να αποκρυπτογραφηθούν τα λόγια της Μυθωδίας.
Ωστόσο, η σημαντικότερη δουλειά φαίνεται ότι έχει γίνει από τη διαδικτυακή persona με το όνομα Εχετλαίος. Με ειδική κάρτα ήχου και κατάλληλο σόφτγουερ, κατόρθωσε ν`απομονώσει τις διάφορες συχνότητες των μερών του έργου και ν` αποκωδικοποιήσει το
«λιμπρέτο» της Μυθωδίας!!

Μέρος 1o:

ΔΙ.... Α Ε.... ΛΑ
ΕΛΑ
ΔΙ... Α Ε... ΡΩ... ΤΑ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ... ΕΛΑ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΖΗ... ΤΟ ΣΥ Ε... ΛΑ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΔΙ..Α ΣΥ ΘΕ ΜΟΥ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΕΣΟ ΜΕΝ ΣΥ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΕΝ ΖΗΝ ΘΕ... ΟΣ
ΖΗ... ΤΟ TE ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΘΕΕ
ΜΟΝΗ ΤΕ ΤΟΥ ΔΙΑ ΜΕΝ
ΠΑΙ ΖΕΥ ΠΑΙ ΔΗ ΠΑΙ ΔΗ

Μέρος 2o 

ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΝΤΟΣ ΔΙΗ
ΔΙ-
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΝΤΟΣ ΔΙΗ
Α ΤΕ7
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΝΤΟΣ ΔΙΗ
ΤΗΝ ΔΗ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΝΤΟΣ ΔΙΗ
ΜΗ... ΤΡΑ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΝΤΟΣ ΔΙΗ
... ΛΑ ΔΙ... Ι... ΑΑ... ΑΑ ΔΕΙ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΔΕΟΜΕΝ ΣΟΙ ΔΕΟΜΕΝ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ

Αναλυτικά τους στίχους μπορείτε να τους δείτε σε προηγούμενη ανάρτηση μας εδώ

Πολύ σωστά έχετε καταλάβει. Είναι ακριβώς αυτό: Μια επίκληση προς

τον Δια, τον «θεό όλων των θεών», κατά τους αρχαίους Έλληνες! 

· Απίστευτο δεν είναι; Να συνοδεύει η NASA, εν έτει 2001, μια επιστημονικότατη αποστολή της μ` ωδές προς τον Δία; Γιατί;
· Μήπως, τελικά, αυτό που επιμελώς, δεν προβάλλεται για χιλιάδες χρόνια, η σημερινή επιστήμη το αναγνωρίζει και το θεωρεί την αληθινή οδό προς τη γνώση;
Εξάλλου, στο β' τμήμα του 1ου μέρους, οι φράσεις με τα αστεράκια που άδονται από τη γυναικεία χορωδία, καλούν μαζί με τον Δία και τη θεά Δήμητρα.Γιατί;
· Έχει εκφραστεί η άποψη ότι έτσι εστάλη το σήμα σ` «εκείνους, που παρακολουθούν» (!!), ότι τα Ελευσίνια Μυστήρια θα ξαναρχίσουν να τελούνται κι ότι ήδη ξεκίνησαν από `κείνο το βράδυ!
· Ακόμα, έχει λεχθεί ότι, εκείνο το βράδυ του Ιουνίου του 2001, η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας της πρώτης επίσημης δήλωσης - από ένα μικρό ίσως τμήμα της παγκόσμιας εξουσίας του πλανήτη- περί του ποιοι θεωρεί ότι είναι οι πραγματικοί άρχοντες του κόσμου και του διαστήματος...
Με μεγάλη προσοχή, πρέπει να εστιάσουμε στα φωνητικά του 4ου και χρονικά μεγαλύτερου μέρους της συμφωνίας - διότι εμφανίζει τη μεγαλύτερη «απόκρυψη», στο τι λένε τα λόγια. To ίδιο μέρος έχει πολλές και κλιμακούμενες αλλαγές, επανάληψη κάποιου  αδιευκρίνιστου ακόμα μουσικο - χορωδιακού μοτίβου, ενώ τελειώνει με μια σειρά 8 συμφωνικών effects, που παραπέμπουν υποσυνείδητα σ` εντάσεις γένεσης και δημιουργίας.
Το χαρακτηριστικότερο όμως όλων είναι ότι, το βράδυ της συναυλίας, ενώ αυτό το 4ο μέρος τελείωνε πάνω απ` τον ναό του Ολυμπίου Διός, `κείνες τις στιγμές ξεπρόβαλε μέσα από τους στύλους, ολοφώτεινος ο Άρης και, στα δεξιά του, στο ουράνιο στερέωμα, ο αστέρας Πάρις, του αστερισμού του Ωρίωνα.
Για να μπορέσει, όποιος το επιθυμεί να `χει μια πλήρη μουσική και νοητική εικόνα της Μυθωδίας, είναι αναγκαίο ν` ακούσει το κάθε μέρος ξεχωριστά, ενώ παράλληλα ν`ακολουθεί τα φωνητικά, που το συνοδεύουν. Ακόμα προτιμότερο θα `ταν να προσηλωθεί κάποιος στο έργο, μέσω του σχετικού DVD, που κυκλοφορεί ήδη προ πολλού.
Βεβαίως, παραμένουν αναπάντητα κάποια ερωτήματα, όπως:
· Γιατί η NASA προχώρησε σε αυτήν τη συναυλία;
· Γιατί επελέγη ο Βαγγέλης ΠαπαΘανασίου;
· Γιατί δεν έχουν εκδοθεί και κυκλοφορήσει επισήμως τα φωνητικά του έργου;
· Ειδικά δε, γιατί η συγκεκριμένη συναυλία συνδυάστηκε με την αποστολή διαστημοπλοίου στο Άρη;
· Και τι ακριβώς κάνει τελικά σήμερα αυτό το διαστημόπλοιο;
…μέσα σε αρχαιολογικό χώρο στον οποίο γινόταν η λατρεία του Δία και την παρακολούθησαν ελάχιστοι, δηλαδή μοιάζει να πρόκειται για θρησκευτική τελετή, για επίκληση, παρά για συναυλία.